در انتظار نشست خبری!
با گذشت بیش از 3 ماه از انتصاب امیر واعظ آشتیانی به سمت مدیر عامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران وی همچنان حاضر به برگزاری مصاحبه مطبوعاتی با خبرنگاران حوزه صنعت نشده است.
برخی از کارشناسان حوزه صنعت، عدم تسلط واعظ آشتیانی بر حوزه انتصابی‌اش را دلیل پرهیز وی از رویارویی با خبرنگاران می‌دانند و شاهد این ادعا را استفاده از یک مشاور جوانان، یک مشاور امور استان‌ها، یک مشاور عمرانی، یک مشاور امور رسانه‌ای، یک مشاور امور حقوقی و 2 مشاور مدیر عامل برمی‌شمرند.
دیگر این که وی هنوز برنامه‌های اجرایی خود را در راستای 10 سیاست کلی ابلاغی از طرف وزیر صنایع و معادن را آماده نکرده است، برنامه‌هایی که قرار بود تا آخر مهرماه گذشته به اطلاع عمومی رسانده شود.
همچنین به نظر می‌رسد طرح برخی مسایل به صورت غیرکارشناسی توسط وی در نشست‌های مختلف و پیامدهای آن، دلیل دیگری است که واعظ آشتیانی را نسبت به برگزاری کنفرانس‌های خبری بدبین و بی‌میل کرده است، ازجمله به میان آوردن بحث تولید بدون کارخانه که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان غیرعملی است.
وی همچنین چندی پیش در مراسم امضای تفاهم نامه‌ای حضور خبرنگاران در دانشگاه صنعتی شریف اعلام کرد که تنها یک تا 3 درصد تولیدکنندگان کشور از تحصیلات دانشگاهی بهره‌مند هستند که این موضوع بعدها با اعتراض برخی از کارخانه‌داران مواجه شد.
ظاهرا دل مشغولی وی بیشتر در زمینه ورزش است و به دلیل سابقه کاری در فدراسیون دوچرخه‌سواری بسیار به پیوند ورزش و صنعت علاقه نشان می‌دهد وی در همین راستا به کارخانه‌داران در شهرک‌های صنعتی پیشنهاد کرده است که با دوچرخه مسافت چندین کیلومتری مبدا تا کارخانه را طی کنند.
در پایان باید گفت که متاسفانه عدم رویارویی با خبرنگاران در کل وزارت صنایع و معادن و سازمان‌های وابسته نیز تسری پیدا کرده است تا جایی که وزیر صنایع و معادن نیز بعد از کسب رای اعتماد از مجلس و معاونان ارشد ایشان در چند ماهه اخیر، هیچ نشست مطبوعاتی با خبرنگاران نداشته‌اند.
زندگی میکنیم که پول در بیاریم
واقعا ما زندگی میکنیم که پول در بیاریم یا پول در میاریم که زندگی کنیم؟
چرا مردم همش دنباله پول در آوردند و دنباله زندگی کردن نیستن زندگیشون شده فقط پول در آوردن ، واقعا هدف ما تو این دنیا چیه ؟ زنگی کردن یا پول در آوردن ، الان هدفه مردم پول در آوردنه و یادشون رفته که بابا پول یه وسیله است برای خوب زندگی کردن .
جاتون خالی چند روزه پیش رفته بودیم تره بار خرید ، من که داشتم ماشینو پارک میکردم (همون آردی سفیده که همه حداقل یه دفعه سوارش شدن) دیدیم یه خانم میانسال خرید کرده داره میره بیرون نیمیدونم چه چوری توصیف کنم یعنی تا حالا این همه بار ندیده بودم یه نفر آدم بخره ، خلاصه این خانم خریداشو 3 قسمت کرده بود قسمت اول رو بر میداشت میبرد 100 متر جولوتر بعد بر می گشت سریه دوم رو بر میداشت بعد دوباره بر میگشت بقیه رو میبرد و همینطور ادامه میداد ، آخه واقعا 2 هزار تومان نداشت که تاکسی بگیره؟ زنه 2 هزار تومان رو خسیسیش میاد بده ولی نمیفهمه که بابا 4 روزه دیگه وقتی دیسکه کمر گرفت باید 100 برابر اونو خرجه دوا و درمون کنه ، تو مملکت ما هنوز مردم نمیدونن باید چه جوری زندگی کنن یه جاهایی پول خرج میکنن که آدم مخش سوت میکشه ولی موقعی که باید خرج نمیکنن!
زندگی نکنیم که پول در بیاریم ، پول در بیاریم که زندگی کنیم!
وجدانه کاری
این هم یه مدرک برای اونایی که میگن ما تو برنامه های خبری کار نمی کنیم!
وجدانه کاریو میبینید بیداد میکنه!
دَرِش رو گِل بگیرید
حالا هی بشینید بگید چرا مملکت پیشرفت نمی کنه، چرا تونل رسالت 9 سال ساختنش طول می کشه، چرا روگذر شهید کلانتری رو از سال 57 تا حالا دارن می سازن ، چرا روزهای تاخیر در بهره برداریه برج میلاد بیشتر و بیشتر میشه ، چرا باوجوده سهمیه بندیه بنزین خیابونا هر روز شلوغ تر میشه و صفهای پمپ بنزین ها هم طولانی تر ، چرا هواپیما های ما ماله 100 ساله پیشه ، چرا هر دفعه از ماموریت میایم میگیم ایندفعه هم سالم رسیدیم ، چرا محض رضای خدا یک دفعه هم نشده بدونه تاخیر پرواز کنیم ، چرا انگوران نمیریم ، چرا این خانومه واسه افتتاح سیمان خزر از صبح تا حالا 10 دفعه زنگ زده یه دفعه میگه 8 صبح دفعه بعد 5 صبح ، چرا توجشنواره مطبوعات 6 تا جایزه فلانی شد یه دونه ، چرا خبر کپی شده بعضی ها 10 تا 10 تا جایزه بُرد ، چرا فلانی استعفا داد ، این کیه گذاشتن جاش ، چرا تحویله تندر 90 تاخیر داره ، چرا وزیر مصاحبه مطبوعاتی نمیذاره ، ای داد این 15 میلیارد پول کجا رفت، چرا سی 130 سقوط کرد و این خبرنگارای بدبخت پرپر شدن و هزار تا چرای زهر ماری دیگه واقعا خاک تو سر ما کنن نمیدونم اون همکارما کله کسی رو پیدا کرد که اون مشتو بزنه تو سرش تا منم یه دونه نه 100 تا مشت بزنم تو مخ خالیش ، دارم خفه میشم وای به خدا اگه اون آدمو رو پیدا کنم مشت که هیچپی با سر میزنم تو چِشمش ، چرا تو این مملکت یه نفر هم که می خواد کار کنه و خدمت کنه نمیذارن ، 
دارم دق میکنم!