درباره من
تا به کی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
آری مرگ انتظاری خوف انگیز است
انتظاری که بی رحمانه به طول می انجامد
و بدینسان است که کسی می میرد و کسی می ماند!
ادامه...
پیوندها
- حمیدرضا طهماسبی پور
- نرگس نیک ضمیر
- نگین بهکام
- مهدی کاوه ای
- هادی مومنی
- مریم مقصودی
- ابراهیم نبوی
- سید محمد خاتمی
- خاطره وطن خواه
- حامد جوادزاده
- ابوالفضل سلمانزاده
- امیر آشتیانی
- سکینه صارمی
- آذر جزایری
- شیرین سعیدی
- منظر ویسی
- علی اکبر کاظمی
- محمد حسین مهرزاد
- مریم ابرهیمی
- محسن بیدی
- احمد بروغنی
- اندیشه آریا
- نیکو کلینی
- مرجان نماینده
- بارسلونا
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- تیر 1388 1
- اردیبهشت 1388 1
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 1
- دی 1387 3
- آذر 1387 1
- آبان 1387 1
- مهر 1387 2
- شهریور 1387 1
- مرداد 1387 1
- خرداد 1387 4
- اردیبهشت 1387 1
- فروردین 1387 2
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 3
- دی 1386 4
- آذر 1386 5
- آبان 1386 8
آمار : 81501 بازدید
Powered by Blogsky
مرگ گاهی ریحان می چیند
همه ما یه روزی میمیریم و اینکه کجا میمیریم و چه موقعیت اجتماعی داشتیم اصلا مهم نیست
مهم اینه که چه جوری بمیریم ،مهم اینه که از پا نیفتاده باشیم ، مهم اینه که سر بار کسی نباشیم ،مهم اینه که واسمون گریه کنن ،مهم اینه که کسی باشه پشت جنازمون نماز بخونه ،مهم اینه که وقتی مردیم نگن بهتر که مرد بگن ای کاش نمیمرد ،مهم اینه که تو مجلس ختم مسجد 3 بار پر و خالی بشه ،مهم اینه که هر دفعه خواستن بیان سر خاکمون با اتوبوس بیان ،مهم اینه که بعد از سه روز همه یادشون نره که ما مردیم،
مهم اینه که با اینکه فامیل درجه چندم من بود واسش گریه کردم ،از اونم مهم تر اینه که بعد 4 سال هنوز هم هر وقت میرم سر خاکش واسش گریه می کنم و از همه اینا که گفتم مهم تر اینه که دوست دارم نفر بعدی که تو آشناهام میمیره من باشم چون دیگه تاب نمیارم!
مهدی اسدی
یکشنبه 28 بهمن‌ماه سال 1386 ساعت 20:28
حالا چرا انقدر از مرگ می نویسی البته حرفات قشنگ بود ولی اگه از زندگی سیر شدی بیا تو وبلاگ من تا کمی شادت کنه
خیلی قشنگ نوشتید.حرف دل هممون بود.در مورد مرگم دیگه نگید چون ما هم مثل شما دیگه طاقت نداریم.ان شاالله عمر با عزتی داشته باشید.
میگن مرگ حقه ولی مرگ با عزت وعزیزی یه چیز دیگه اس. مادر بزرگ منم همیشه میگه همه می میرن ولی خدا کنه که تا وقت مردن از دست و پای خودت باز نشی. ولی من دوست ندارم کسی برام گریه کنه یا وقت کنه برام سیاه بپوشه ولی دوست دارم که یادم باشن.ولی متنت زیبا وبسیار حقیقی بود.
سلام مهدی جون
بگن خدا چیکارن کنه...نمی نویسی ...نمی نویسی حالا هم که نوشتی ؟؟؟!!
....
تو هم دچار یاس شدی ؟؟
منو رها کن از این غم ابدی
سلام
منم موافقم همه میرند اما تو از خانومت اجازه گرفتی همچون آرزویی کردی؟
بهتره بهش فکر نکنی
چون الانم دفت کنی هممون مردیم
نمی دونم چرا اینقدراز زندگی سیر شدید درحالی که درعنفوان جوانی ُزندگی نسبتا تازه ای راشروع کردید .
اما چیزی که می دونم اینه که این احساس چیز جدیدی نیست .
دربرخی از مقاطع از زندگی شاید هر انسانی اونو تجربه کرده باشه.
هر چیزی به وقتش!!!
دو روز دیگه با به دنیا اومدن اولین فرزندتون برای نوشته چنین چیزی حتما تاسف خواهی خورد!
پس امروزت را دریاب!
مهدی جان امیدوارم همیشه سلامت وشاد باشی. دوست عزیز از این حرفها دیگه نداشتیم!
ای بابا این چه حرفیه؟! ایشالا که سالها زنده باشی. با خوندن مطلبت غمگین شدم .دیگه ازین جور مطالب ننویس! :(
نمی خواهی یه چیز جدیدی بنویسی که از این تصویر قبر فاصله بگیریم
خطرناکه عوضش کن میبینی خدای نکرده یه وقت پای یکی سر می خوره نا غافل می افته توش ها و دیگه پشیمونی شودی نداره
اگه ایندفعه بیام این مطلبت باشه دیگه میرم و .........دوباره میام ها[تایید]
سلام ازت میخوام تا نمردی عید بیای محلات بهت خوش میگذره
نمیخوای این مطلب مرگ ومیر رو جمع کنی؟! :)